Zijn broer liep naar het bed waarop Moussa was gestorven en raakte het op verschillende plekken aan. Hij bleef bidden en knielen. Chadim en ik stonden geroerd in de deuropening.
Read More‘Ik zie twee mensen die de dood recht in de ogen kijken en ermee leven. Van dag tot dag. Van moment tot moment’, schreef ik. Ik liet het aan mijn tante lezen en ze antwoordde: ‘Hij kijkt de dood niet recht in de ogen, hij ís met wat ís. En wij kijken het leven nu juist ‘rechter’ aan dan ooit tevoren.’
Read MoreIk verwachtte niet dat iemands aanwezigheid er nog zo sterk zou zijn na zijn overlijden. En zeker verwachtte ik geen paranormaal-achtige ervaring.
Read MoreVoor ons gevoelige zielen is het leven in Babylon system (zo noemen rasta's het kapitalistische systeem) hard. De enige manier om er je weg in te vinden is door er je eigen authentieke antwoord op te geven. Zelfexpressie bevrijdt.
Read More‘Je wordt geboren en je sterft en daartussenin leef je.' Het lijken eenvoudige woorden, maar het is zo waar en noodzakelijk om het je te herinneren: Het leven is vluchtig, een golf op de zee, een oog dat knippert, een overvliegende vogel, een Senegalees die een kilo limoenen koopt. Het komt en het gaat en zolang het er is, lijkt het alles wat er is. Zolang het duurt is het de hoofdact, de enige werkelijkheid. Maar het duurt maar zo kort.
Read MoreOp een koude grauwe oktoberdag reden mijn ouders en ik naar Schiphol om Moussa op te halen. Maar Moussa was nergens te bekennen.
Read MoreIk voelde de koude en hardheid in mijn hart en was verbaasd dat ik dit al die jaren met me mee had gedragen. De dood bracht me in aanraking met verwaarloosde en vergeten delen van mezelf. Alsof ik in een breiwerk allemaal steken ontdekte die ik onderweg had laten vallen, en nu de kans kreeg om het weefsel te herstellen. Nooit geweten dat rouwen zo ver gaat.
Read MoreDe koelte, het duister, het door en door oude, de diepe gesprekken, het donkere zachte stemgeluid, de prachtige dreads en gekleurde gewaden, de smaak van de extreem sterke groene thee met heel veel suiker, ik werd helemaal ondergedompeld in het mysterie zelf.
Read MoreVanaf het moment dat de politie belde met het bericht dat Moussa dood was, ging er een knop om. De functie 'first things first' ging aan en verder was er niets meer. Maar, poeh, je wordt ook wel verondersteld om die knop om te kunnen zetten..
Read MoreOp donderdag 21 juni vond mijn zoon Chadim zijn vader Moussa dood in bed, in zijn huis in Amsterdam Bos en Lommer. Moussa was in zijn slaap overleden, waarschijnlijk een hartstilstand. Vanaf dat moment zaten we in een onwerkelijke werkelijkheid waarin alles week voor wat het belangrijkste was.
Read MoreVoormalig trajectbegeleider Frederiek Mink gooide op haar 55e het roer om en werd massagetherapeut. En niet zomaar massagetherapeut: ze bracht massage naar het Flevoziekenhuis!
Read MoreAnna Myrte Korteweg interviewde haar eigen moeder en vader, en vertelt ook haar persoonlijke verhaal.
Read MoreEr gingen uren voorbij, waarin een belangrijk element uit ons leven werd gedestilleerd tot een beeld dat de wereld in zou gaan.
Read MoreIn juni verschijnt de totaal herziene editie bij een nieuwe uitgever.
Read MoreWat is er nou werkelijk belangrijk, als je leven ook zo voorbij kan zijn?
Read MoreHalf wakker kwamen de droombeelden die me meenamen in een staat van lichte slaap. Het leek alsof ik wakker was, maar dan zou ik toch niet dromen?
Read MoreDe ziekte van het vergeten. Langzaamaan verlies je meer en meer je herinneringen, je gevoel van identiteit, je referentiekaders. Je verdwaalt op straat en in je geheugen.
Read MoreWat er overblijft is een immense ruimte, de onveranderlijke aard achter je gedachten, het naakte gewaarzijn.
Read More...Er moet veel en het gaat maar door. En dan is er - on top of it - die rare foute stem op de achtergrond die zegt dat er iets mis is. Dat ik eigenlijk iets anders had moeten zeggen, of dat ik eigenlijk nu iets anders zou moeten doen en dat ik daardoor nu niet in vrede kan zijn...
Read More